بریس میلواکی چیست، اهداف و موارد کاربرد آن

بریس میلواکی یک ارتز  فعال اصلاح کننده ستون فقرات است. بریس میلواکی شامل یک حلقه گردن با یک قالب گلو و دو پد برای جلوگیری از فشار زیاد به گردن است. عناصر دیگر یک کمربند لگن پلاستیکی، پایه های آلومینیومی، پدهای چرم L شکل در قفسه سینه و میله های فلزی در جلو و پشت هستند.

موارد استفاده بریس میلواکی

بریس میلواکی در درمان اختلالات وضعیتی مانند اسکولیوز ایدیوپاتیک (کژپشتی با علت ناشناخته‌) یا بیماری شوئرمن استفاده می شود.

بریس به طور معمول برای کودکانی با اختلال وضعیتی، که به سن رشد نرسیده اند و یا در دوره رشد سریع خود هستند تجویز می شود. بریس میلواکی برای بزرگسالان و نوجوانانی که از مرحله رشد خود عبور کرده اند، استفاده نمی شود، زیرا این کار تاثیری نخواهد داشت.

بریس میلواکی به ویژه در مواردی که ترس از وقوع مشکل در رشد نوجوانان وجود دارد، توصیه می شود. اگر منحنی ستون فقرات دارای زاویه کاب بین 20 و 40 درجه باشد، بیانگر لزوم استفاده از بریس است.

کمتر از این میزان زاویه کاب، منحنی کمر بیمار تحت نظر باقی می ماند. بیشتر از این اندازه جراحان به جای پوشیدن بریس، مداخله می کنند.

اصول و تکنیک بریس

• پایه ای شامل یک شکم بند متصل به لگن، پد گردن، حلقه گردن و پد فشار دنده است.
• شکم بند به آرامی روی سِتیغ خاصِره‌ای یا ایلیاک کرست، در اطراف کمر قرار می گیرد و برای حمایت  از شکم، به سمت بالا انحنا پیدا می کند. برای جلوگیری از فشار در حاشیه های دنده، در طرفین کاهش می یابد. همچنین لگن را در شیب عقب تر نگه می دارد، و لوردوز کمری را کاهش می دهد ( لوردوز کمری بیش از حد اغلب در بیماران کژپشت دیده می شود).
• میله های فلزی به کمربند چرم متصل می شوند تا پایه ای ایجاد شود که از آن یک قوس فلزی در جلو و دوتا در عقب به سمت حلقه اطراف گردن عبور می کند. حلقه گردن در 20 درجه ی افقی است. پایه ها قابل تنظیم هستند.
• قالب گلو درست زیر چانه قرار می گیرد و اگر به خوبی اندازه شود، فک را لمس نمی کند. هدف قالب گلو این است که به بیمار یادآوری کرده که چانه را به عقب برده و سر را عقب نگه دارد. عملکرد کمربند لگن و قالب گلو با هم، سر در مرکز لگن نگه می دارد.
• چرخش دنده بوسیله یک پد فشار بر روی برجستگی های آن اصلاح می شود. پد فشار به یک بند چرمی ساده، سنگین و گسترده فیکس شده که توسط گیره به پایه ها در سطح مورد نظر متصل می شود. بند چرم از روی قسمت محدب کجی کمر قرار می گیرد به طوری که فشار به طور مستقیم از آن سمت اعمال می شود.

اهداف بریس

بریس میلواکی برای درمان محافظه کارانه اختلالات وضعیتی استفاده می شود.

هدف آن حفظ حالت صاف بدن و جلوگیری از پیشرفت منحنی در زمانی که بیمار در حال رشد بوده و در انتظار نیاز احتمالی برای مداخلات جراحی است، می باشد.

اهداف مدیریت محافظه کار اسکولیوز عبارتند از:

• جلوگیری از پیشرفت منحنی در دوران بلوغ
• جلوگیری یا درمان اختلال عملکرد تنفسی
• جلوگیری یا درمان درد ستون فقرات
• زیبایی بدن را بهبود بخشد

مهم است که توجه داشته باشید که همه به اصلاح دائمی نخواهند رسید. ممکن است که بریس در زمان استفاده موثر باشد، اما زمانی که بیمار دیگر از بریس استفاده نمی کند، منحنی کمر می تواند به شکل اصلی خود بازگردد.

برنامه بریس

توصیه می شود که از بریس میلواکی 23 ساعت در روز استفاده شود. یک ساعتی که کودک از بریس میلواکی استفاده نمی کند را باید تمرینات ورزشی انجام دهد. مطالعات ثابت کرده اند که این روش برای درمان محافظه کارانه اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان موثر است.

مهم است که بریس در زمانی که کودک در حال رشد است و اصلاح منحنی پیشرفت می کند، کنترل و تنظیم شود. این برنامه، زمانی که بلوغ اسکلت کامل شود و یا زمانی که منحنی کنترل شود، متوقف می شود. روند متوقف کردن برنامه بریس باید به تدریج انجام شود و با دقت دنبال شود. اگر نشانه ای وجود داشته باشد، که انحنای کمر بدتر می شود، بیمار باید همانند قبل از بریس استفاده کند.

فعالیت ها و تمرینات توصیه شده اند و با بریس امکان پذیر هستند. ورزش هم توصیه می شود، اما بیمار باید از ورزش های تماسی، زمانی که بریس می تواند به دیگران آسیب برساند، اجتناب کند.

این پروتکل نشان داده است که در آن مسائل روانشناختی و تصویر بد ذهنی از بدن در بیماران وجود دارد. بعضی از بیماران بریس خود را خیلی کمتر از آنچه توصیه شده است می پوشند: به جای 23 ساعت در روز، آنها بریس را فقط به مدت 15 ساعت می پوشند.

مدیریت فیزیوتراپی

ارتقاء حرکات طبیعی، فعالیت ها و ورزش ها باید هدف مداخله فیزیوتراپی باشد. رویکرد جامع باید انجام شود و نه تنها بر مدیریت اسکولیوز متمرکز باشد.

اهداف فیزیوتراپی

• حفظ انعطاف پذیری
• اصلاح وضعیت
• تثبیت موقعیت صحیح
• آموزش بیمار
• آموزش در فعالیت های زندگی روزانه

تمرینات ورزشی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• کشش و انعطاف پذیری
• تقویت ماهیچه های خاص
• مدیریت استقرار و بازآموزی
• تمرینات تثبیت ستون فقرات

مداخلات منظم فیزیوتراپیست ها در تمرین و بازآموزی بدن می توانند تاثیر مثبتی روانی بر روی بیماران مبتلا به اسکولیوز داشته باشند. ثابت شده است که فیزیوتراپی منظم سبب کاهش نمره درد در مقایسه با برنامه های ورزش در منزل به تنهایی می شوند.

حرکات ورزشی و استفاده از بریس نتایج مثبتی در رابطه با عملکرد، میزان درد و کاهش میزان نرخ جراحی دارد. می توان از تمرینات خاص برای بریس میلواکی استفاده کرد، آنها از اصول مشابه با تمرینات بالا پیروی می کنند.

منبع سایت حکیم کلینیک

قوز کمر (کیفوز) چیست، علائم، تشخیص و روش های درمان

، کمری بیش از حد گرد و جلو آمده است. کیفوز می تواند در هر سنی رخ دهد اما در زنان مسن بیشتر اتفاق می افتد.

کیفوز مرتبط با سن اغلب به علت ضعف استخوان های ستون فقرات است که باعث می شود آنها فشرده یا شکسته شوند. سایر انواع کیفوز ممکن است در نوزادان یا نوجوانان به علت ناهنجاری ستون فقرات یا از هم جدا شدن استخوان های ستون فقرات در طول زمان ظاهر شوند.

کیفوز خفیف سبب مشکلات کمی می شود. کیفوز شدید می تواند موجب درد و بد شکلی شود. درمان کیفوز بستگی به سن شما، علت و اثرات انحنای آن دارد.

 

علائم

کیفوز خفیف ممکن است علائم یا نشانه های قابل توجهی ایجاد نکند. اما برخی افراد احساس درد و سفتی در کنار انحنای ستون فقرات غیر طبیعی دارند.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر متوجه افزایش انحنا در قسمت بالای کمر خود و یا در ستون فقرات کودک خود شدید، به کلینیک ارتوپدی مراجعه کنید.

علل

استخوان های مجزا (مهره ها) که ستون فقرات سالم را تشکیل می دهند، مانند سیلندرها در یک ستون انباشته می شوند. کیفوز زمانی اتفاق می افتد که مهره های بالای کمر شکل گَوه مانند می گیرند.

مهره های غیر طبیعی می تواند ناشی از:

شکستگی ها. مهره های شکسته یا خرد شده (شکستگی فشاری) می توانند باعث انحنای ستون فقرات شوند. شکستگی فشاری خفیف اغلب علایم و نشانه های قابل توجهی را ایجاد نمی کند.

پوکی استخوان. این اختلال که استخوان را باریک می کند می تواند انحنای ستون فقرات را ایجاد کند، به خصوص اگر مهره های ضعیف باعث شکستگی های فشاری شوند. پوکی استخوان در زنان مسن و افرادی که کورتیکواستروئیدها را طولانی مدت مصرف کرده اند، شایع است.

انحطاط دیسک. دیسک های نرم و دایره ای به عنوان بالشتک بین مهره های ستون فقرات عمل می کنند. با گذشت سن، این دیسک ها خشک و کوچک می شوند، که اغلب باعث شدید شدن کیفوز می شوند.

بیماری شویرمان. این بیماری معمولا در قبل از سن بلوغ به واسطه رشد ناگهانی اتفاق می افتد. پسران بیشتر از دختران در معرض این بیماری هستند.

نقایص مادرزادی. استخوان های ستون فقرات که قبل از تولد به درستی رشد نمی کنند ممکن است سبب بروز کیفوز شوند.

سندرم ها. کیفوز در کودکان همچنین می تواند با سندرم های خاصی مانند سندرم Ehlers-Danlos و سندرم Marfan همراه باشد.

سرطان و درمان هایش. سرطان در ستون فقرات می تواند مهره ها را تضعیف کند و آنها را بیشتر در معرض شکستگی های فشاری قرار دهد، همانطور که شیمی درمانی و درمان رادیویی می توانند تاثیر بگذارند.

 

عوارض جانبی

علاوه بر ایجاد درد پشت، کیفوز ممکن است باعث موارد زیر شود:

• مشکلات تنفسی. کیفوز شدید می تواند به ریه ها فشار آورد.
• عملکرد فیزیکی محدود. کیفوز با تضعیف عضلات کمر و دشواری انجام وظایفی مانند راه رفتن و بلند شدن از صندلی همراه است. انحنای ستون فقرات همچنین می تواند نگاه کردن به سمت بالا و یا رانندگی را دشوار کند و می تواند زمانی که شما دراز می کشید باعث درد شود.
• مشکلات گوارشی. کیفوز شدید می تواند دستگاه گوارش را فشرده کند و باعث مشکلات مانند رفلکس اسید و بلعیدن مشکل شود.
• مشکلات تصویر بدن. افراد مبتلا به کیفوز ، به ویژه نوجوانان، ممکن است یک تصویر ضعیف بدن از خود با داشتن یک کمر قوزدار گرد و یا پوشیدن بریس برای اصلاح وضعیت داشته باشند و این موضوع اعتماد به نفس آنها را پایین آورد. برای افراد مسن، تصویر بد بدن ممکن است منجر به انزوای اجتماعی شود.

تشخیص

پزشک شما معمولا یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهد، از جمله چک کردن قد شما. ممکن است از شما خواسته شود از کمر به جلو خم شوید در حالی که دکتر شما ستون فقراتتان را می بیند. پزشک شما همچنین می توانید امتحان عصبی را برای بررسی رفلکس و قدرت عضلانی شما انجام دهد.

پس از ارزیابی نشانه ها و علائم، پزشک شما ممکن است درخواست موارد زیر را داشته باشد:

اشعه ایکس یا سی تی اسکن. اشعه ایکس می تواند میزان انحنای شما را تعیین کرده و ناهنجاری های مهره ها را تشخیص دهد. در صورتی که پزشک شما تصاویر دقیق تری بخواهد، ممکن است یک اسکن سی تی بخواهد.

MRI. این تصاویر می تواند عفونت و یا تومور در ستون فقرات شما را تشخیص دهد.

آزمایش عصب. اگر شما بی حسی یا ضعف عضلانی را تجربه می کنید، پزشک ممکن است آزمایش هایی را برای تعیین اینکه با چه کیفیتی پیام های عصبی بین نخاع و اندام های شما سفر می کنند، بخواهد.

آزمایش تراکم استخوان. استخوان با تراکم پایین می تواند کیفوز را بدتر کند.

درمان قطعی قوز پشت

درمان کایفوز بستگی به علت و شدت وضعیت شما دارد. پزشک شما ممکن است داروهایی را تجویز کند، از جمله:

مسکن ها. اگر داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (Tylenol، غیره)، ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، غیره) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) – کافی نباشند، داروهای قوی تر به صورت نسخه تجویز می شوند.

داروهای پوکی استخوان. داروهای تقویت استخوان ممکن است به جلوگیری از شکستگی های بیشتر ستون فقرات که سبب بروز کایفوز می شود، کمک کند.

درمان می تواند به برخی از انواع کایفوز کمک کند. پزشک شما ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

تمرینات. تمرینات کششی ممکن است به بهبود انعطاف پذیری ستون فقرات و کاهش درد کمک کند.

بریس. کودکان مبتلا به بیماری شویرمان ممکن است قادر به جلوگیری از پیشرفت کیفوز با پوشیدن بریس بدن در حالی که استخوان ها هنوز در حال رشد است، باشند.

جراحی. ممکن است برای کیفوز شدید که تنگی نخاعی یا فشار روی ریشه های عصبی را ایجاد می کنند جراحی توصیه شود. همجوشی ستون فقرات شایع ترین روش برای کاهش درجه انحنا است. جراح، قطعات استخوان را بین مهره ها قرار می دهد و سپس مهره ها را همراه با میله ها و پیچ های فلزی می بندد تا ستون فقرات در موقعیت اصلاح شده با هم درمان شوند.

برای کمک به حفظ تراکم استخوان خوب، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

• خوردن یک رژیم غذایی غنی از کلسیم و ویتامین D
• اجتناب از تنباکو
• محدود کردن مصرف الکل
• برای مقالات بیشتر به سایت حکیم کلینیک مراجعه فرمایید

6 حرکت کششی برای کمک به کاهش درد سیاتیک

عصب سیاتیک چیست؟

درد عصب سیاتیک می تواند بسیار دردناک و از پا انداز باشد طوری که شما حتی نمی خواهید از روی مبل بلند شوید. دلایل شایع سیاتیک می تواند شامل فتق دیسک، تنگی کانال ستون فقرات و جراحت باشد.

متخصص فیزیوتراپیست تایید می کند که درد سیاتیک به دلایل مختلفی ممکن است رخ دهد. او می گوید: «شناسایی آنچه حرکت نمی کند، اولین گام برای حل مشکل است». اغلب قسمت پایینی کمر و هیپ ها مشکل دارترین قسمت های بدن هستند.

متخصص و درمانگر ورزشی، می افزاید: بهترین روش برای آرام کردن درد سیاتیک، انجام دادن هرگونه حرکت کششی است که می تواند هیپ را به آرامی حرکت داده و بچرخاند.

در اینجا شش تمرین کششی که این کار را انجام می دهند معرفی می شود:

• حرکت کبوتر خمیده
• حرکت کبوتر نشسته
• حرکت کبوتر رو به جلو
• زانو به شانه مخالف
• کشش ستون فقرات نشسته
• کشش زردپی ایستاده

حرکت کبوتر خمیده

• حرکت کبوتر یک حرکت معمول یوگاست و برای باز کردن هیپ است. نسخه های متعددی از این حرکت کششی وجود دارد. اولین نسخه شناخته شده آن به عنوان کبوتر خمیده مطرح است. اگر تازه درمان خود را شروع می کنید، ابتدا بایستی حرکت کبوتر خمیده را انجام دهید.
• در حالی که به پشت خوابیده اید، پای راست خود را به اندازه یک زاویه 90 درجه خم کنید. دست های خود را پشت ران قلاب کرده و انگشتان خود را قفل کنید.
• پای چپ خود را بالا بیاورید و مچ پای راست خود را در بالای زانوی چپ قرار دهید.
• موقعیت را برای یک لحظه حفظ کنید اینکار کمک می کند تا در عضله کوچک ماهیچه گلابی‌ شکل (پیریفورمیس) کشش ایجاد شود که بعضی اوقات ملتهب می شود و به عصب سیاتیک فشار می آورد و باعث درد می شود.
• همین کار را با پای دیگر انجام دهید.

هنگامی که شما می توانید حرکت کبوتر خمیده را بدون درد انجام دهید، با کمک متخصص طب فیزیکی خود حرکت کبوتر نشسته و رو به جلو را کار کنید.

حرکت کبوتر نشسته

• روی زمین بنشینید به طوری که پاهای شما مستقیم و کش آمده جلوی شما قرار داشته باشد.
• پای راست خود را خم کنید، مچ پا راست خود را در بالای زانوی چپ قرار دهید.
• به سمت جلو خم شوید و اجازه دهید قسمت فوقانی بدن شما به سمت ران شما بیاید.
• 15 تا 30 ثانیه نگه دارید. اینکار پایین کمر و ماهیچه‌های سرینییا عضلات گلوتئال را کش می دهد.
• در سمت دیگر تکرار کنید.

حرکت کبوتر رو به جلو

• زانوها را روی زمین قرار داده، دست های خود را روی زمین قرار داده و چهار دست و پا قرار بگیرید.
• پای راست خود را بردارید و آن را بر روی زمین به سمت عقب بدن خود حرکت دهید. از زانو به پایین پای شما باید روی زمین، به صورت افقی با بدن باشد.
• پای چپ خود را خم کرده و بطور کامل به جلو بکشید، سطح روی پا با زمین تماس داشته باشد.
• وزن خود را به تدریج از روی بازوهای خود به پاها منتقل کنید تا پاهای شما از وزن شما حمایت کنند. دستان خود را در دو طرف پاها قرار دهید.
• یک نفس عمیق بکشید. در حال بازدم، قسمت فوقانی بدن خود را به جلو مقابل پای خود قرار دهید. وزن خود را با دست های خود تا آنجا که ممکن است پشتیبانی کنید.
• در طرف دیگر تکرار کنید.

زانو به شانه مخالف

• این کشش ساده کمک می کند تا درد ناشی از سیاتیک را با آزاد کردن عضلات گلوتئال و پیریفورمیس خود، که می توانند باعث التهاب و فشار به عصب سیاتیک شوند، بهبود یابد.
• به پشت در حالیکه پاها صاف هستند و نوک انگشتان پا به سمت داخل کش می آیند دراز بکشید.
• پای راست خود را خم کرده و دستان خود را در اطراف زانو قلاب کنید.
• به آرامی پای راست خود را به سمت شانه چپ خود بکشید. آن را برای 30 ثانیه نگه دارید. به یاد داشته باشید زانو خود را فقط تا جایی که راحت است بکشید. شما باید کشش را در عضله خود احساس کنید، و نه درد.
• زانو خود را هل دهید تا پای شما به موقعیت شروعش بازگردد.
• در مجموع 3 تکرار انجام داده و سپس پا را عوض کنید.

کشش ستون فقرات نشسته

درد سیاتیک زمانی اتفاق می افتد که مهره ها در ستون فقرات فشرده شوند. این حرکت کششی به ایجاد فضا در ستون فقرات کمک می کند تا فشار عصب سیاتیک را کاهش دهد.

• در حالیکه پاهایتان را دراز کرده اید و سر انگشتان پا را به سمت بالا کش می دهید بنشینید.
• زانو راست خود را خم کنید و کف پای خود را در بیرون از زانوی مقابل روی زمین قرار دهید.
• آرنج چپ خود را در بیرون از زانوی راست خود قرار دهید تا به شما کمک کند به آرامی بدن خود را به سمت راست بچرخانید.
• 30 ثانیه نگه دارید و سه بار تکرار کنید، سپس سمت حرکت را عوض کنید.

کشش زردپی ایستاده

این کشش می تواند به کاهش درد و ناراحتی در زردپی ناشی از سیاتیک کمک کند.

• پای راست خود را روی یک سطح مرتفع به اندازه یا پایین تر از سطح لگن خود قرار دهید. این سطح می تواند صندلی، پاف یا پله باشد. پای خود را تا جایی که انگشتان پا و پای خود را مستقیما قرار دهید بکشید. اگر زانوی شما کشیدگی زیاد حس می کند، آن را کمی خم کنید.
• بدن خود را به سمت پای خود به آرامی خم کنید. هرچه بیشتر پیش بروید، کشش عمیق تر است. تا حدی فشار نیاورید که احساس درد کنید.
• ران پای بالا رفته خود را به پایین آورید. اگر به کمک نیاز دارید، یک بند یوگا یا تمرین بلند روی ران راست و زیر پای چپ خود قرار دهید.
• حداقل 30 ثانیه نگه دارید و سپس در طرف دیگر تکرار کنید.

ورزش با احتیاط

متخصص طی فیزیکی، آقای دکتر یزدانی تاکید می کند که شما نباید فرض کنید که به همان اندازه ی خواسته شده می توانید تمرینات را به صورت ایده آل انجام داده و برای انجام این کار انعطاف پذیر هستید. او می گوید: “فکر نکنید که به دلیل اینکه در یوتیوب یا تلویزیون دیده اید می توانید در این موقعیت ها قرار بگیرید.” “اکثر افرادی که نحوه انجام تمرینات را نشان می دهند، انعطاف پذیری زیادی دارند و برای سال ها آن را انجام داده اند. اگر هر گونه درد دارید، باید متوقف شوید.”

وی افزود که هیچ تمرین مناسب واحدی برای همه ی افراد مبتلا به درد سیاتیک وجود ندارد. او پیشنهاد می کند که به آرامی موقعیت ها را تنظیم کنید، مثلا زانوی خود را بیشتر یا کمتر بکشید و متوجه شوید که چگونه احساس راحتی می کنید. او توصیه می کند: “اگر احساس بهتر شود، همان درمانی است که می خواهید ادامه دهید.”

هر کسی که بیش از یک ماه درد عصب سیاتیک حتی خفیف را تجربه می کند باید به متخصص طب فیزیکی مراجعه کند. متخصص طب فیزیکی ممکن است با یک برنامه تمرین در منزل مختص به درد فردی بیمار به او کمک کند.

                            از سایت آسوده دیدن فرمایید

 

ارتوپدی فنی چیست؟

ارتوپدی فنی رشته ای در پزشکی  است که مربوط به طراحی و ساخت دستگاه های مصنوعی به نام ارتز است. یک ارتز برای تغییر یا اصلاح ویژگی های عملکردی و ساختاری سیستم عصبی، عضلانی و سیستم اسکلتی روی بدن قرار می گیرد. ارتوپدهای فنی پزشکانی هستند که تجویز، تولید و مدیریت ارتزها را انجام می دهند.

ارتزها ممکن است برای حمایت از اندام بیماران مجروح یا مبتلا به بیماری، از طریق کنترل، هدایت، محدود کردن و یا ثابت نگه داشتن مفصل، اندام یا بدن مورد استفاده قرار گیرند. آنها ممکن است برای محدود کردن حرکت، فعال کردن حرکت (مکانیکی)، به عنوان یک دستگاه توانبخشی پس از باز کردن گچ، برای کاهش فشار تحمل وزن، اصلاح شکل یا عملکرد بخشی از بدن یا کاهش درد، مورد استفاده قرار گیرد.

ورزشکارانی که در ورزش های تعاملی یا فعالیت های خطرناک مشارکت می کنند، می توانند از بریس های پیشگیرانه استفاده کنند. بریس های عملکردی برای افراد دارای مفاصل ضعیف به علت آسیب قبلی یا به عنوان مثال برای افراد مبتلا به درد ورم مفاصل طراحی شده اند. بریس های توانبخشی برای محدود کردن حرکت، معمولا پس از جراحی، برای ثابت نگه داشتن مفصل استفاده می شود.

درمان ها چگونه انجام می شود؟

به عنوان یک ارتوپدی فنی، هدف ما این است که به بهبود حرکات بدن، اصلاحات فرم بد بدن، از بین بردن درد و جلوگیری از ایجاد ناهنجاری های ارتوپدی در طول درمان کمک کنیم. این کار با قرار دادن یک ارتز در قسمتی از بدن به عنوان مثال، با استفاده از بریس، کولیس، محافظ گردن یا آتل انجام می پذیرد. این دستگاه ها معمولا از انواع مختلفی از مواد مثل ترموپلاستیک، فیبر کربن، الاستیک، فلزات، اتیلن-وینیل استات و پارچه ساخته شده اند.

در شرایط جدی یا درازمدت، ارتزها به طور خاص برای یک فرد ساخته می شود، اما برای آسیب های در سطح کمتر از قبیل مچ پای پیچ خورده، بریس های از پیش ساخته شده که در اندازه های مختلف در داروخانه ها در دسترس هستند استفاده می شوند. اینها به سادگی روی ناحیه آسیب دیده را پوشش می دهند و توسط ولکرو سفت می شوند. عملکرد ما به عنوان یک ارتوپدی فنی می تواند کیفیت زندگی بیمار را در طول دوره توانبخشی و یا حتی بقیه زندگی تغییر دهد. با توجه به استفاده طولانی مدت از ارترزها، لازم است که آنها به درستی نصب شوند و به نقطه و یا مناطق آزار دهنده بدن بیمار فشار نیاورند.

پدروتیکس شاخه ای از ارتوپدی است که به طور خاص برای پاها و اندام های پایینی بدن به کار می رود. پدوتزیست برای ارزیابی اندام تحتانی و بیومکانیک آن آموزش دیده است. آنها می توانند اختلال عملکرد را شناسایی کنند و با ساخت یک کفی کفش، کفش کامل و یا تغییرات در طراحی کفش برای اصلاح مسائل مربوط به راه رفتن یا درد پای بیمار به علت بیماری، آسیب و یا پوشیدن طولانی مدت کفش های نامناسب کمک کنند.

 

چه چیزی در آن دخیل است؟

در ابتدا یک ارتوپد فنی در طول یک جلسه مشاوره، نیازهای بیمار را بررسی و ارزیابی می کند. الزامات بیمار مورد بحث قرار می گیرد و با ارتباط با دیگر متخصص ها مانند فیزیوتراپیست ها، بهترین برنامه درمانی برای جراحت انتخاب می شود. به طور سنتی، ارتزها وسیله ای ساخته شده توسط اندازگیری اندام تحت تأثیر بودند که دو سوی آن را باهم نگه می داشت. در حال حاضر، برنامه های مدل سازی کامپیوتری مانند CAD و CAM می توانند مورد استفاده قرار گیرند، اولا اندازه گیری های منطقه آسیب دیده را انجام می دهند و سپس این اطلاعات را به چاپگر سه بعدی برای ایجاد طرح اولیه می دهند. در طی مرحله تولید بعدی، ارتوپد فنی و ارتوپد برای تولید محصول نهایی با هم کار می کنند. این دستگاه در طول جلسه مشاوره بعدی نصب می شود و بیمار به طور کامل در زمینه استفاده، نصب و برداشتن آن آموزش می بیند. در طی جلسات بعدی، ارتوپد فنی اطمینان حاصل خواهد کرد که بیمار طرز استفاده ارتوز را به درستی فرا گرفته است و دستگاه به درستی کار کرده و راحت است. در صورت نیاز در طول دوره توانبخشی تنظیمات و یا تعمیرات انجام خواهد شد.

یک ارتوپد فنی به چه تجربیاتی نیاز دارد؟

برای تبدیل شدن به یک ارتوپد فنی، شما باید به یادگیری چگونگی حرکت و کار بدن انسان علاقمند بوده، مهارت های فنی و عملی خوب و مهارت حل مسئله خوب و خلاقیت برای طراحی و تولید وسایل مورد نیاز، داشته باشید. مهارت های بین فردی نیز لازم است چرا که شما با بیماران و دیگر همکاران تعامل دارید. مهارت های بین فردی عبارتند از ارتباط خوب، حساسیت و درک نیازهای بیماران، و همچنین توانایی استفاده از ابتکار عمل و کار تیمی. مهارت های IT قوی در اینکار در حال پر رنگ تر شدن است، زیرا فناوری کامپیوتری تبدیل به بخش قابل توجهی از فرایند تولید ابزارهای مربوط به ارتوپدی فنی می شود.

بسیاری از افراد به این حرفه وارد می شوند، زیرا عضوی از خانواده یا دوستان آنها از پروتز یا ارتز استفاده می کنند. دیگران ممکن است از حوزه هایی مانند مهندسی، مهندسی زیست شناسی یا زیست شناسی به این رشته گرایش پیدا کنند. یک انگیزه معمول در تمام  ارتوپدهای فنی این است که آنها می خواهند به مردم کمک کنند و تاثیر شخصی موثرتری در جهان داشته باشند.

از سایت کلینیک حکیم دیدن فرماید