دلیل درد ساعد چیست؟
دلیل درد ساعد چیست؟
ساعد کامل کننده حرکات دست و بازوهاست، بنابراین درد در این ناحیه می تواند به زندگی روزمره خلل وارد نماید. درد ساعد می تواند از چندین علت مختلف ناشی شود که هر کدام نیاز به رویکرد درمانی متفاوت دارد.
ساعد از استخوان های شعاعی و استخوانی تشکیل شده اند که طول ساعد را به مفصل مچ دست می رساند. محل ساعد نشان دهنده ی آن است که به طور طبیعی در حرکات روزانه بازو و دست دخیل است.
در نتیجه آسیب و یا ناراحتی در ساعد ممکن است تاثیر گسترده ای در تحرک داشته باشد و باعث اختلال در عملکرد روزمره شود. به عنوان مثال درد ساعد ممکن است تایپ کردن بر روی یک صفحه کلید و یا گرفتن اشیاء با با دست را دشوار نماید.
حقایق سریع در مورد درد ساعد
- ساعد ناحیه بین مچ و آرنج دست است.
- در اغلب موارد فرد می تواند درد ساعد را با استراحت و فعالیت های ساختاری کنترل کند.
- برخی از گروه ها ممکن است در معرض خطر بالایی برای درد ساعد باشند.
علل درد ساعد چیست؟
ساعد دارای چندین عضله سطحی، سریع و عمیق است.
مانند بسیاری از اعضای بدن، ساختارهای ساعد توسط تاندون ها و رباط ها متصل می شوند.
درد ساعد می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود از جمله:
آسیب: یک ترومای حاد، مانند سقوط، می تواند یکی از استخوان های ساعد شکستگی ایجاد کرده و یا به رباط ها و تاندون ها آسیب برساند
استفاده بیش از حد: برخی از ورزش ها، مانند تنیس و انواع خاصی از وزنه برداری، فشار زیادی را روی عضلات ساعد قرار می دهند و می توانند موجب کشیدگی عضلات شوند. همچنین استفاده بیش از حد از رایانه ها می تواند موجب فشار عضلانی در ساعد شود، که به عنوان یک آسیب عصبی پیچیده (RSI) شناخته می شود. با توجه به رشد کار با کامپیوتر، درد های ناشی از RSI در محل کار به طور فزاینده ای رایج شده اند.
گرفتگی عصب: هنگامی که اعصاب فشرده می شود، می تواند باعث درد، بی حسی یا احساس سوزش سوزن شدن در ناحیه آسیب دیده شود. انسداد عصبی می تواند ناشی از طیف وسیعی از سندرم های مختلفی باشد که بر ساعد اثر می گذارند. شایع ترین سندرم تونل کارپ است.
آرتریت: آرتریت ممکن است در مچ دست یا آرنج اتفاق بیفتد و درد خفیفی در ساعد ایجاد کند.
یک بیماری پیش زمینه: شرایط خاص پزشکی، مانند آنژین، می تواند در ساعد درد ایجاد کند.
نوع درد ممکن است بسته به علت متفاوت باشد. به عنوان مثال گرفتگی عصب می تواند تیر کشیدن در ساعد شود، در حالی که آرتریت آرنج می تواند در ناحیه ساعد باعث درد خفیف شود. آسیب استفاده بیش از حد، مانند RSI، می تواند هر دو نوع درد را ایجاد کند.
این تمرینات کمک می کند تا عضلات ساعد را بکشید
- مستقیم بایستید، بازوی آسیب دیده را در مقابل خود بطوریکه کف دست موازی با زمین باشد صاف کنید.
- با استفاده از دست مخالف، مچ دست را به سمت بدن بکشید.
- مچ دست را تا زمانی که در ساعد خود احساس کشش و نه درد می کنید، کشش دهید.
- موقعیت را برای 20 ثانیه نگه دارید.
کشش آرنج
کشش عضله پروناکتور می تواند به بهبود انعطاف پذیری و کاهش درد در ساعد کمک کند:
- صاف بنشینید، آرنج را روی یک میز یا دسته صندلی قرار دهید.
- با استفاده از دست مخالف، به آرامی ساعد را به طرف میز یا کف فشار دهید.
- هنگام که احساس کشش و نه درد دارید، موقعیت را برای 15 ثانیه نگه دارید.
چرخش مچ دست
این تمرین می تواند به بهبود گردش خون در ساعد کمک کند و مچ دست را انعطاف دهد:
- بازوها را در مقابل خود با دست در ارتفاع شانه قرار دهید.
- دست را مشت کنید و هرکدام از مچ دست را در جهت عقربه های ساعت و سپس خلاف عقربه های ساعث چرخش دهید.
- 10 تکرار در هر جهت انجام دهید.
تمرینات قدرتی
در مراحل آخر توانبخشی، می توان به باشگاه رفت و از تجهیزاتی مانند دستگاه های کابل، دمبل های سبک، و یا باندهای ورزشی استفاده کنید. تمرینات قدرتی مانند چرخش مچ دست یا چرخش معکوس می تواند به ایجاد قدرت در ساعد کمک کند و از وقوع مجدد درد ساعد جلوگیری کند.
جراحی یا تزریق
تمرینات ورزشی همیشه کافی نیست و بعضی افراد ممکن است برای کاهش درد به داروهای ضد التهاب نیاز داشته باشند. گاهی اوقات جایی که درد ناشی از گرفتگی اعصاب یا سایر صدمات است، ممکن است جراحی انجام شود.
جلوگیری
یک فرد می تواند اقدامات احتیاطی اولیه را برای کمک به پیشگیری از درد ساعد انجام دهد، مانند:
- اجتناب از فعالیت هایی که روی ساعد فشار بیش از حد وارد می آورند، مانند تنیس و انواع خاصی از وزنه برداری.
- از کامپیوتر برای مدت طولانی استفاده نکنید و از یک صفحه کلید ارگونومیک در محل کار استفاده کنید.
- از طریق تمرینات قدرتی، قدرت ساعد و چنگ زدن را در خود تقویت نمایید.
برای مقالات بیشتر به سایت دکتر اسکویی مراجعه کنید.
منبع:درد ساعد
کمر درد مزمن، نحوه تشخیص و گزینه های درمان
کمر درد اگر بیش از سه ماه طول بکشد مزمن محسوب می شود. کمردرد مزمن ممکن است از آسیب، بیماری یا فشار بر روی ساختارهای مختلف بدن ایجاد شود. نوع درد ممکن است از نظر شدت متفاوت بوده و می تواند به عنوان درد استخوان، درد عصبی یا درد عضلانی احساس شود. حس درد نیز ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال، درد ممکن است بصورت درد، سوزش، سیخ زدن و یا سوزن سوزن شدن، تیز یا کند، و به خوبی تعریف شده یا مبهم باشد. شدت درد ممکن است از خفیف تا شدید باشد. در بیشتر مواقع، منبع درد شناخته شده نیست و یا نمی توان به وضوح آن را مشخص کرد. در حقیقت، در بسیاری از موارد، وضعیت یا آسیبی که باعث درد شده، ممکن است به طور کامل بهبود یابد و قابل تشخیص نباشد، اما درد ممکن است همچنان باعث ناراحتی شما شود. حتی اگر علت اصلی درد درمان شده و یا نامشخص باشد دردی که شما احساس می کنید واقعی است. این وظیفه درمانگر شماست که بدون توجه به علت آن، به احساس درد شما توجه کند.
چه چیزی باعث کمردرد مزمن می شود؟
درد مزمن کمر ممکن است به علت های متفاوتی ایجاد شود. کمردرد مزمن ممکن است با بیماری ها، صدمات و یا فشار به ساختارهای مختلف از جمله استخوان ها، عضلات، رباط ها، مفاصل، اعصاب و یا نخاع شروع شود. ساختار وابسته سیگنال هایی را از طریق پایانه عصب به نخاع و در نهایت مغز که در آن درد را ثبت می کند، می فرستد.
علل رایج کمر درد مزمن
درد مزمن کمر معمولا به سن مرتبط است، اما همچنین می تواند به علت آسیب جدی و بیماری نیز باشد. شایعترین علل عبارتند از:
- آرتروز ستون فقرات – نازک شدن تدریجی غضروف داخل ستون فقرات
- تنگی نخاعی – تنگ شدن کانال نخاعی که ممکن است منجر به درد عصبی شود
- مشکلات دیسک، مانند بیرون زدگی دیسک یا فتق دیسک
- سندرم درد ناگهانی – درد بدون دلیل عضلانی و حساسیت به لمس
در بعضی مواقع دلیل خاصی برای درد وجود ندارد. نظریه های مختلفی تلاش می کنند درد مزمن را توضیح دهند. مکانیزم دقیق به طور کامل درک نمی شود. به طور کلی، اعتقاد بر این است که مسیرهای عصبی که سیگنال درد را از پایانه عصب از طریق نخاع به مغز حمل می کنند، ممکن است حساس شوند. حساسیت این مسیرها ممکن است درک میزان درد را نسبت به منبع درد افزایش دهد. تحریک هایی که به طور معمول آنچنان دردناک حس نمی شوند، مانند لمس نور، می تواند توسط این مسیرهای حساس تقویت شده یا تغییر کند و به عنوان درد تجربه شود. گاهی اوقات، حتی پس از بهبود یافتن صدمات یا روند بیماری، مسیرهای حساس به فرستادن سیگنال به مغز ادامه می دهند. این سیگنال ها به اندازه درد واقعی و گاهی اوقات حتی بدتر از درد ناشی از روند اصلی آسیب یا بیماری است.
یک تلویزیون یا مانیتور قدیمی را تصور کنید که تصویری به طور مداوم روی آن پخش می شود. این تصویر در نهایت روی صفحه شکل می گیرد و حتی زمانی که صفحه نمایش خاموش است نیز تصویر را می توان بر روی صفحه نمایش دید. به همین شیوه، بعد از اینکه منبع اصلی درد بهبود یافت یا دیگر وجود ندارد، بیماران درد مزمن ممکن است همچنان احساس درد کنند. اگر چه این توضیح بسیار ساده ای از آنچه ممکن است در دردهای مزمن رخ دهد است اما به فهم مفهوم ساده آن کمک می کند.
کمر درد مزمن چگونه تشخیص داده می شود؟
همانطور که قبلا ذکر شد، کمردرد مزمن به عنوان کمر دردی که بیش از سه ماه طول بکشد تعریف می شود. در هنگام ارزیابی درد مزمن کمر، مهم است که هر گونه آسیب یا بیماری که می تواند در صورت عدم درمان و یا پیگیری فرد را در معرض خطر بیشتر قرار دهد بررسی شوند. یک تشخیص واضح و شفاف گام کلیدی برای ایجاد یک برنامه مدیریت درد است.
سابقه پزشکی بیمار و یک معاینه فیزیکی کامل توسط یک متخصص درد که به خوبی آموزش دیده مهمترین جنبه های ارزیابی هستند. اغلب آسیب ها و بیماری های جدی می توانند بر اساس سابقه و معاینه فیزیکی تشخیص داده شده یا رد شوند.
با این حال، عدم تشخیص قطعی لزوما به معنی نیاز به انجام آزمایشات بیشتر نیست. آزمایش های اضافی اطلاعاتی به آنچه که متخصص شما در معاینه فیزیکی بدست آورده اضافه نمی کند. (در حقیقت آزمایش غیر ضروری نه تنها گران است، بلکه می تواند شما را در معرض خطرات غیر ضروری اشعه قرار دهد.)
اگر متخصص درد کمر شما بر اساس سابقه پزشکی و یافته های معاینه فیزیکی خود نیاز به آزمایش بیشتر داشته باشد، از شما می خواهد که آزمایش های مورد نیاز را انجام دهید. آزمایش ممکن است شامل آزمایش خون، رادیوگرافی (فیلم های اشعه ایکس)، اسکن استخوان، سی تی اسکن، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، تزریق تشخیصی، الکترومیوگرافی (EMG) و بسیاری از آزمایشات تخصصی دیگر باشد. در بیشتر موارد، علت دقیق درد در پایان ارزیابی هنوز مشخص نیست.
با این وجود، اگر بیماری ها و فرایندهایی که می توانند برای شما خطرساز شوند توسط ارزیابی رد شوند ارزیابی موفقیت آمیز است.
چه درمان هایی در دسترس هستند؟
درمان برای درد مزمن کمر ممکن است بسته به نوع و منبع درد متفاوت باشد. اگر منبع درد قابل درمان پیدا شود، در نتیجه دلیل اصلی باید درمان شود.
هنگامی که علت اصلی شناخته نشده یا قابل درمان نیست، آنگاه علائم درمان می شوند. اهداف درمان کاهش درد، بهبود کیفیت زندگی و افزایش عملکرد است.
درمان درد مزمن شامل چند دسته کلی مختلف می شود. این دسته ها شامل فیزیوتراپی، داروها، مهارت های مقابله ای، رویه ها و درمان های مکمل هستند. پزشک شما یک برنامه ی ترکیبی از این گزینه های عمومی که به بهترین وجه نیازهای شما را برآورده می کند در نظر می گیرد. فیزیوتراپی شامل آموزش بیمار و انواع تمرینات کشش و قدرتی، درمان های دستی و روش های (یخ، گرما، تحریک الکتریکی عصبی الکتریکی پوستی (TENS)، فراصوت و غیره) برای درمان درد است.
فیزیوتراپی
درمان های فعال که شما می توانید خود آن را ادامه دهید، مانند ورزش و تمرینات قدرتی، معمولا اثرات دائمی و طولانی مدت دارند. ورزش و تمرینات قدرتی با هدف افزایش ثبات و قدرت در اطراف ساختارهای کمر که در معرض فشار قرار دارند انجام می شوند. این ورزش ها همچنین به بازگشت فعالیت های ماهیچه ای کمک می کنند. ورزش پایه درمان درد مزمن کمر است. ورزش یکی از اولین درمان هایی است که شما باید تحت هدایت پزشک و فیزیوتراپیست ستون فقرات خود امتحان کنید. با این حال، مجموعه ای از تمرینات ثابت برای همه موثر نیستند. تمرینات باید به علائم و وضعیت خاص شما مرتبط شوند. انجام مستمر تمرینات ورزشی در خانه نیز بخش بزرگی از موفقیت است. تمرینات به طور خاص برای توانایی های شما و نوع درد کمر طراحی شده و در نظر گرفته می شود.
داروها
داروهای مورد استفاده برای درمان درد چندگانه و متنوع هستند. آنها به چند دسته تقسیم می شوند. داروهای غیر مخدر و به ندرت داروی مخدر ممکن است در درمان درد کمر مزمن استفاده شوند.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) برای کنترل درد مفید هستند و ممکن است به کاهش التهاب کمک کنند. آرامبخش های عضلانی همچنین می تواند به درد مزمن کمک کنند و اثرات داروهای مسکن دیگر را افزایش دهند. برای درمان درد ناشی از عصب از داروهای تثبیت کننده اعصاب استفاده می شود (داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج).
همه این داروها عوارض و اختلالات بالقوه مختلفی دارند و باید توسط متخصص به دقت نظارت شود.
مهارت های مقابله ای
مهارت های مقابله ای در مدیریت کمر درد مزمن بسیار مهم است. درد مزمن به طور مستقیم در تمام زمینه های زندگی شما تاثیر می گذارد. درد، خلق و خوی شما را تحت تاثیر قرار می دهد و خلق و خوی شما بر توانایی شما برای از عهده درد برآمدن و مقابله با درد تاثیر می گذارد. درد همچنین بر چگونگی برقراری ارتباط با دیگران نیز تاثیر می گذارد. به همین دلیل یادگیری مهارت های مقابله مناسب برای مقابله با اضطراب، افسردگی، تحریک پذیری و ناامیدی می تواند ارزشمند باشد.
گزینه های موثر دیگر
معاینه توسط یک متخصص آموزش دیده، روانشناس یا روانپزشک، به شدت می تواند به درمان دردهای مزمن کمر کمک کند. روش های مختلفی از تزریق حداقل تهاجمی تا عمل جراحی ممکن است در درمان درد مزمن استفاده شود.
گاهی اوقات استفاده از دستگاه های ایمپلنت می تواند در درمان درد مزمن مفید باشد. شما باید در مورد خطرات بالقوه و مزایای هر روش با درمانگر خود صحبت کنید.
اغلب گزینه دوم نیز مفید است. طب مکمل و جایگزین همچنین انواع درمان هایی که اغلب در درمان درد مزمن مفید هستند را فراهم می کند. این درمان ها عبارتند از طب سوزنی، تغذیه، آهن رباها، لیزرتراپی، ماساژ و روش های متفاوت دیگر. برای شما مهم است که در مورد این درمان ها با درمانگر خود صحبت کنید و مطمئن شوید که هر گونه مداخلات پزشکی مکمل به خوبی با دیگر درمان های شما عمل می کنند. مطمئن شوید که شما به طور کامل هر گونه گزینه درمان که برای شما انجام می شود را درک می کنید.
برای مقالات بیشتر به سایت آسود کلینیک مراجعه کنید.
منبع:کمر درد