ورزش درمانی چیست، موارد کاربرد و روش انجام آن

ورزش درمانی اشاره به طیف وسیعی از فعالیت های جسمانی دارد که به بازسازی و ساخت نیروی فیزیکی، استقامت، انعطاف پذیری، تعادل و ثبات کمک می کند. هدف از ورزش های درمانی، بازگشت فرد آسیب دیده به یک حالت بدون درد و کاملا کارآمد است. ورزش های درمانی توسط یک متخصص طب فیزیکی (PT) کنترل می شوند.

متخصص طب فیزیکی تمرین های درمانی را با در نظر گرفتن سابقه پزشکی و ارزیابی وضعیت و توانایی های فیزیکی بیمار آغاز می کند. بر اساس یک ارزیابی اولیه، پزشک یک برنامه درمانی را که شامل یک برنامه ورزشی مناسب با نیازهای بیمار است تعیین می کند. برنامه های ورزشی درمانی با دقت مورد نظارت قرار می گیرند و بر پیشرفت آهسته تأکید دارند. متخصص ممکن است در صورت لزوم به بیمار در انجام برخی حرکات فیزیکی کمک کند، و به طور مداوم برنامه درمان با توجه به پیشرفت بیمار را تغییر می دهد.

روانشناختی می تواند در مهار یا پیشرفت برنامه ورزشی-درمانی تاثیر بگذارد. به همین دلیل، آگاهی از عوامل فیزیکی، روانی، عاطفی، اجتماعی و عملکردی که ممکن است در طی توانبخشی بیمار را تحت تأثیر قرار دهد ضروری است. و در یک برنامه ورزشی-درمانی به جوانب روحی،روانی بیمار نیز توجه خاصی می شود.

هدف اول هر برنامه ورزشی درمانی کاهش درد و التهاب است. بعدا، هدف ممکن است به بازگشت طیف وسیعی از حرکات، بازسازی قدرت عضلانی و افزایش استقامت تبدیل شود.

رویکرد:

• برنامه ورزشی-درمانی باید نه تنها نیازهای فیزیکی بیمار، بلکه نیازهای عاطفی و روانی را نیز در بر داشته باشد.
• عوامل متعددی می توانند تاثیرپذیری فردی از توانبخشی واکنش نشان می دهد، از جمله:
  • اضطراب عملکردی
  • اعتماد به نفس/ انگیزه
  • برون گرایی/درونگرایی
  • سرمایه گذاری روانشناختی در ورزش
  • انجام دقیق دستورالعمل ها
  • تاریخچه عوامل استرس زا (آسیب های قبلی، خانواده، حوادث زندگی)
• تأثیرات روانشناختی که ممکن است بر موفقیت فرد در روند توانبخشی تأثیر بگذارد شامل اعتماد، انگیزه، اضطراب، تمرکز و مدیریت درد است.
• به عنوان یک قاعده کلی، هر گونه مشکل روانی که بیش از چند روز باقی بماند و پیشرفت توانبخشی را مختل نماید باید با مراجعه به یک روانشناس بالینی مجاز یا یک مرکز مشاوره مناسب درمان شود.
• توانبخشی بلافاصله پس از ارزیابی آسیب آغاز می شود.

مزایای ورزش درمانی

ورزش درمانی در نظر دارد مزایای متفاوت به ورزشکاران، افرادی که اخیرا عمل جراحی انجام داده اند، افرادی هستند که تصادفی داشته اند که حرکات آنان را محدود می کنند و هر کسی که با عملکرد عضلانی-اسکلتی مشکل دارد، ارائه دهد. این مزایا عبارتند از:

ریکاوری بعد از سکته مغزی – یکی از عوارض شایع سکته مغزی، کاهش حرکت در اندام هاست. این نوع تمرینات می تواند به شما کمک کند تا قدرت خود را به دست آورید و انعطاف پذیری را در قسمت های آسیب دیده بهبود بخشید.

بازیابی از آسیب های مرتبط با ورزش – آسیب های ناشی از ورزش و دیگر فعالیت های فیزیکی سنگین را می توان با استفاده از تمرینات درمان کرد. طب فیزیکی همچنین می تواند برای پیشگیری از آسیب در ورزشکاران استفاده شود.

کاهش یا از بین بردن درد – ورزش درمانی همچنین می تواند برای کمک به درمان مفاصل و عضلات دردناک استفاده شود. تکنیک های درمانی مانند حرکت بافت نرم و مفصل می تواند به کاهش سختی و درد کمک کند و مانع بازگشت درد شود.

مدیریت بیماری ریه و قلب – ورزش درمانی همچنین می تواند به افراد مبتلا به مشکلات قلب و ریه کمک کند. با تمرکز بر تقویت و تنفس، این تمرینها به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری ریه و قلب کمک می کند.

چرا ورزش درمانی؟

بسیاری از خدمات توانبخشی برای ارتقای تحرک و قدرت عضلانی ضروری است. بسیاری از پزشکان طب فیزیکی از ورزش درمانی برای درمان آسیب و اختلال ناشی از بیماری ها استفاده می کنند.

اغلب اوقات یک پزشک فیزیکی یک تحلیل کامل از هر فرد و توانایی های فیزیکی او انجام می دهد. و سپس این معلومات را برای ایجاد یک برنامه ورزش درمانی خاص بیمار بکار می برد.

برنامه های ورزشی درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تمرینات قدرتی: برای افزایش قدرت، تاکید بر مقاومت سنگین و تعداد محدودی از تکرارها است.
• تمرینات استقامتی: برای افزایش استقامت، گروههای عضلانی بزرگ برای مدت طولانی درگیر می شوند.
• تمرینات انعطاف پذیری: برای افزایش انعطاف پذیری،بر روی کشش و حرکات تاکید می شود.
• تمرینات تعادل و هماهنگی: برای افزایش تعادل و هماهنگی، تاکید بر مرکز ثقل است.
• ارزیابی عملکرد حرکتی: ارزیابی عملکرد حرکتی انتخابی (SFMA) یک سیستم تشخیصی مبتنی بر حرکت است که هفت مدل حرکت را ارزیابی می کند. این سیستم به سرعت علت اصلی علایم درد اسکلتی-عضلانی را شناسایی می کند و به متخصصان اجازه می دهد تا تمرینات درمانی را انتخاب کنند که به مشکل اصلی مربوط می شود.

برنامه پزشکی درمانی

دستورالعمل پزشک شما در انجام درمان ورزشی-درمانی به شرح زیر است:

مرحله اول: کنترل التهاب

• کنترل مرحله التهابی و به حداقل رساندن بافت اسکار با کریوتراپی با استفاده از اصول PRICE (حفاظت، محدود کردن فعالیت، یخ، فشار و ارتفاع).
• آموزش بیمار برای حفظ آرامش و انجام تکنیک ها.
• حفظ محدوده حرکت، انعطاف پذیری مفصل، استقامت، و قدرت در قسمت های آسیب ندیده .
• حفظ استقامت قلبی-عروقی.

مرحله دوم: بازگرداندن حرکت

• بازگردانی محدوده حرکات در حدود 80 درصد حالت عادی در عضو آسیب ندیده.
• مشاهده انعطاف پذیری مفصل در قسمت اندام بدون آسیب.
• آغاز تحریک حرکتی از طریق تمرینات زنجیره ایزوتونیک بسته (دست یا پا ثابت است).
• شروع تمرینات تقویتی بدون درد بر روی اندام آسیب دیده.
• شروع تمرینات بدون درد در حرکات خاص ورزشی برای ورزشکاران.
• حفظ قدرت عضلانی، استقامت، و قدرت در عضلات عضوهای آسیب ندیده .
• حفظ استقامت قلبی و عروقی.

مرحله سوم: توسعه قدرت و استقامت عضلانی

• دامنه حرکات کامل و بازسازی کامل حرکات در اندام آسیب دیده.
• بازسازی استقامت و قدرت عضلانی، با استفاده از تمرینات تصاعدی مقاومتی.
• حفظ استقامت قلبی و عروقی
• شروع به مقاومت حداقل تا متوسط ​​در الگوهای عملکردی خاص ورزشی برای ورزشکاران.

مرحله چهارم: بازگشت به فعالیت ورزشی

• تجزیه و تحلیل عملکرد مهارت و اصلاح ناکارآمدی بیومکانیک در حرکت
• بهبود توانایی، استقامت و قدرت عضلانی.
• بازیابی هماهنگی و تعادل.
• بهبود استقامت قلبی-عروقی.
• افزایش الگوهای خاص ورزشی خاص و بازگشت به فعالیت حفاظت شده برای ورزشکاران.

برای مقالات بیشتر به سایت آسود کلینیک مراجعه کنید.

منبع سایت

طب فیزیکی چیست

توانبخشی (PM & R)، همچنین به عنوان پزشکی فیزیوتراپی و یا توانبخشی شناخته می شود، هدف آن ارتقاء و بازگرداندن توانایی عملکرد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات فیزیکی یا ناتوانی های مغزی، نخاع، اعصاب، استخوان، مفاصل، رباط ها، عضلات، و تاندون ها است. پزشکی که در این زمینه آموزش دیده است، به عنوان یک متخصص فیزیاتریست معرفی می شود. بر خلاف سایر تخصص های پزشکی که بر روی “درمان” تمرکز می کنند، اهداف متخصص طب فیزیکی، افزایش استقلال بیماران در فعالیت های زندگی روزمره و بهبود کیفیت زندگی است.

فیزیاتریست ها در طراحی برنامه های درمان جامع و مبتنی بر بیمار تخصص دارند و عضو کامل کننده تیم مراقبت هستند. آنها با استفاده از جدیدترین تکنیک ها در کنار روش های مطلوب قدیمی برای به حداکثر رساندن عملکرد و کیفیت زندگی بیماران خود، که می توانند از نوزادان تا 90 ساله ها باشند، تلاش می کنند.

تمرینات به چه شکل است؟

پزشکان طب سنتی از انواع روش های درمانی بالینی استفاده می کنند، که شامل درمان با امکانات بیمارستانی و سرپایی می شود. آنها طیف گسترده ای از معلومات را شامل سیستم اسکلتی عضلانی، عصبی، روماتولوژیک و قلب و عروق دارند.

برخی از بیماری ها و افرادی که بستری هستند توسط فیزیاتریست های بیمارستانی معاینه می شوند شامل آسیب نخاعی، آسیب مغزی، سکته مغزی، MS، فلج اطفال، مراقبت از سوختگی و توانبخشی اسکلتی عضلانی هستند. فیزیاتریست های بستری معمولا با استفاده از مهارت های تیمی مشترک و با کارکنان خدمات اجتماعی و سایر متخصصان درمانی برای مدیریت این مسائل را آموزش می بینند.

پزشکان طب فیزیکی سرپایی بیماری های بدون نیاز به جراحی را شامل آسیب های ارتوپدی، درد و اختلال مربوط به ستون فقرات، آسیب فشار تکراری و سندرم های بیش از حد، مثانه نوروژنیک، زخم بستر، اسپاسم و درد مزمن را مدیریت می کنند. متخصصان طب فیزیکی سرپایی معمولا در گروه های چند رشته ای متشکل از سایر متخصصان طب فیزیکی، جراحان ارتوپدی و یا جراحان اعصاب هستند.

یک فیزیاتریست کیست؟

یک فیزیاتریست پزشکی است که در زمینه پزشکی فیزیکی و توانبخشی تخصص گرفته است. فیزیاتریست ها به طور کامل آموزش دیده هستند که پس از فارغ التحصیلی از دانشکده پزشکی، چهار سال تحصیلات تکمیلی در زمینه پزشکی فیزیکی و توانبخشی را از طریق یک برنامه آموزشی کارآموزی انجام می دهند. از طریق این آموزش ها آنها قادر به مراقبت از بیمار هستند، و دانش گسترده ای از پزشکی، بیومکانیک، عملکرد اسکلتی عضلانی، آناتومی و دانش جامع از اختلالات اسکلتی عضلانی و عصبی بدست می آورند.

فیزیاتریست ها پزشکان متخصصی هستند که بیماران مبتلا به جراحات و دارای معلولیت هایی که بر عملکرد فیزیکی و شناختی آنان تاثیر می گذارند را درمان می کنند. فیزیاتریست ها ترکیبی از درمان های فیزیوتراپی، مدیریت دارو و تعدادی از روش ها شامل تزریق بافت نرم، عضلات، عصب و ستون فقرات را برای درمان اختلالات مختلف استفاده می کنند.

چگونه پزشکان بیماری را تشخیص می دهند؟

علاوه بر ابزارهای تشخیصی معمولی که توسط پزشکان (آزمایشات فیزیکی، تصویربرداری و سابقه پزشکی) استفاده می شود، فیزیاتریست از تکنیک هایی مانند پزشکی الکترودیاگنوزیس و نوار اعصاب استفاده می کنند. این ابزارهای تشخیصی بسیار تخصصی به فیزیاتریست ها کمک می کند تا شرایط عصبی را که موجب درد، ضعف و بی حسی می شود، که منجر به آسیب فیزیکی مانند سندرم تونل کارپال و رادیوکولپتی (عصب آسیب دیده) در ستون فقرات می شوند را، تشخیص دهند.

نقش فیزیاتریست چیست؟

یک فیزیاتریست با توجه به تمام جنبه های زندگی یک بیمار که ممکن است تحت تاثیر ناتوانی یا درد مزمن باشد، بر «کل فرد» تمرکز دارد. هدف درمان این است که به بیماران برای داشتن یک زندگی سالم و بدون درد بیشتر، بدون نیاز به جراحی کمک کند. پس از تشخیص یک بیمار، متخصص طب فیزیکی یک برنامه درمان تخصصی که به نیازهای فردی بیمار توجه دارد، ایجاد خواهد کرد. فیزیاتریست ها با سایر پزشکان در رشته های مختلف نیز همکاری می کنند.

چه نوع درمان ها و روش ها توسط یک فیزیاتریست انجام می شود؟

فیزیاتریست ها تست های تشخیصی و درمان های زیر را انجام می دهند:

• ورزش درمانی
• پروتز /ارتودنتیک
• داروهای مسکن
• EMG (الکترومیوگرافی)
• NCS (آزمایشات هدایت عصبی)
• تزریق بافت نرم
• تزریق مفصلی
• تزریق ستون فقرات
• سونوگرافی اسکلتی عضلانی
• درمان های مداخله ای ستون فقرات
• مدیریت اسپاسم

شایع ترین بیماری هایی که توسط یک متخصص طب فیزیکی درمان می شوند چیست؟

متخصصان طب فیزیکی انواع مختلفی از بیماری ها را تشخیص و درمان می کنند که شامل بسیاری از اختلالات مانند:

• درد پشت
• گردن درد
• سکته مغزی
• آسیب مغزی
• اختلالات عصبی عضلانی
• جراحات ورزشی
• صدمات نخاعی
• آرتروز
• تونل کارپ
• فتقدیسک بین‌ مهره‌ ای
• تنگی اعصاب در گردن یا پشت
• سیاتیک
• فیبرومیالژیا
• آسیب های فشار تکراری
• قطع عضو
• بیماری پارکینسون
• MS
• سندرم گیلن باره
• توانبخشی سرطان
• اختلالات کف لگن

فیزیوتراپ ها با فیزیاتریست ها چه تفاوتی دارند؟

متخصصین طب فیزیکی (فیزیاتریست ها) پزشکانی هستند که دوره پزشکی عمومی را گذرانده اند و سپس در زمینه تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی آموزش دیده اند. فیزیاتریست ها بیماری را تشخیص می دهند، پروتکل های درمان را طراحی می کند و می تواند دارو تجویز کنند. فیزیاتریست ها با توجه به نیازهای بیمار، برنامه ورزشی طراحی کرده و بیمار در طول درمان از فیزیاتریست خود رژیم درمانی مربوط به خود را دریافت می کند. یک فیزیوتراپ پزشک نیست و نمی تواند دارو تجویز کند، بلکه برنامه های تمرینی را برای بهبود علائم و بهبود عملکرد، نظارت و تعویض می کند. یک متخصص فیزیوتراپی پروتکل های درمان را که توسط پزشکان متخصص و پزشکان تجویز می شود، انجام می دهد.

چه زمان باید به متخصص طب فیزیکی مراجعه کنم؟

در صورتی که:

• شما آسیبی دیده اید که باعث درد می شود و یا مانع عملکرد فیزیکی شما می شود.
• شما بیماری یا ناتوانی را تجربه می کنید که عملکرد فیزیکی شما را محدود کرده و باعث درد می شود.
• شما درد مزمن پشت، درد گردن، درد از یک آسیب فشاری تکراری و یا درد مزمن از آرتریت را تجربه می کنید.
• شما سکته یا سایر آسیب عصبی را که عملکرد فیزیکی را محدود می کنند تجربه کرده اید.
• شما در حال ریکاوری بعد از عمل جراحی هستید.
• شما به جراحی به عنوان وسیله ای برای کاهش درد مزمن فکر می کنید.

آیا بیماران در تمام سنین می توانند به  فیزیاتریست ها مراجعه کنند؟

فیزیاتریست ها بیماران را در تمام سنین از جمله کودکان درمان می کنند.

برای دریافت مطالب بیشتر به سایت آسود کلینیک مراجعه فرمایید.

منبع سایت 

توانبخشی فعال یا DBC چیست

اختلالات اسکلتی-عضلانی یکی از شایع ترین بیماری های طولانی مدت است و بیشتر از سایر بیماری ها، درد آن سبب می شود فرد نتواند در محل کار خود حاضر شود و مسئولیت هایش را انجام دهد. شایع ترین بیماری اسکلتی عضلانی، کمردرد (LBP) است. درد در ناحیه گردن و شانه نیز تقریبا به همان اندازه شایع است. اختلالات اندام های فوقانی شایع در مطالعات اپیدمیولوژیک مبتنی بر جمعیت، تنها توجه محدودی را دریافت کرده است. درد و حرکات محدود مفصل شانه علائم شایع هستند، اما تعاریف پزشکی و معیارهای تشخیصی هنوز متفاوت هستند.

شایعترین علائم اختلالات اسکلتی عضلانی درد، محدودیت عملکرد فیزیکی، تخریب ساختارهای بافت، غیبت در کار و بازنشستگی پیش از موعد است. این علائم تا حدی مرتبط هستند، اما تا حدودی علل مختلفی دارند.

مهم است بدانیم که کدام علت ها می تواند علائم را ایجاد کنند. از لحاظ بهداشت عمومی و اقتصاد ملی، اهمیت زیاد اختلالات اسکلتی عضلانی در درجه اول نه به دلیل درد، ضعف فیزیکی، نقص عملکردی یا انحطاط بافت، بلکه به دلیل زیان های از دست دادن زمان کار است. هزینه های درمان این بیماری در مقایسه با هزینه های مربوط به عدم حضور بیمار در محل کار و بازنشستگی زودرس، کم رنگ می باشد.

علائم اختلالات اسکلتی عضلانی

• درد
• نقص عملکردی
• آسیب و تخریب بافت ساختاری
• غیبت در کار و ناتوانی دائمی

طبقه بندی اختلالات اسکلتی عضلانی دشوار است، همانطور که از استفاده گسترده از اصطلاحات نامناسب مانند “درد پشت” و “ناحیه گردن و شانه” مشهود است. اغلب فرض می شود که اکثر بیماران مبتلا به مشکلات کمر و گردن از درد فیزیکی رنج می برند. بدین معنی که در حالتی که بیماری های عمومی یا غیر اسکلتی- عضلانی (مانند سرطان یا عفونت) درگیر نیستند، درد آنها با تنش های مکانیکی (فیزیکی) که ستون فقرات و اندام فوقانی تحت تاثیر آن قرار گرفته است، متفاوت می شوند. در برخی شرایط شدید کمر و همچنین ناحیه گردن و شانه، پاتوژنیس نسبتا شناخته شده است. این تشخیص شامل فشردگی ریشه عصب ستون فقرات و مشکلات خاص مفصل شانه و اندام فوقانی (مانند در رفتگی شانه) است. در این موارد، اتولوژی، پاتوفیزیولوژی، پیش آگهی و درمان ویژه برای شناسایی علت استفاده می شوند. با این حال، بسیاری از این روش های “تشخیص” اطلاعات مفیدی در اختیار ما نخواهد گذاشت.

مهم است که درک کنیم که به ندرت می توان دقیقا بافت یا قطعه ای را که درد کمر یا گردن را ایجاد می کند، مشخص کرد. اغلب اوقات، حتی نمی تواند اتولوژی مشکل را پیدا کرد. در بسیاری از موارد،  زمانی که علت دقیق آن معلوم نیست درد در اندام فوقانی مشابه است و فقط با علائم توصیف شده آن تشخیص داده می شود. مثلا در اختلالات شانه، اغلب علائم همپوشانی از مشکلات مختلف (بی ثباتی، سندرم گیرافتادگی شانه، شانه چرخان) را می توان تشخیص داد. این مشکل اساسی در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری های مزمن پشت و همچنین ناحیه گردن و شانه است. با این حال، این مشکل نباید مانع موفقیت درمان علائم شود.

توانبخشی فعال یا DBC چیست؟

در سال 1993 یک گروه از کارشناسان فنلاندی برای توسعه روش های جدید و موثرتر فیزیوتراپی و توانبخشی درد و گردن تلاش کردند. نتیجه کار آن ها توانبخشی فعال یا DBC بود. امروزه DBC یک داستان موفقیت جهانی است که زندگی هزاران نفر را از کارکنان اداری تا ورزشکاران حرفه ای بهبود داده است.

بیش از 20 سال پیش، گروهی از دانشمندان و متخصصین معتبر فنلاند دور هم جمع شدند تا روش های جدید و موثرتر فیزیوتراپی و توانبخشی را توسعه دهند. آنها تحقیق در مورد روش های دقیق ارزیابی آسیب های فیزیکی شروع کردند. آنها یک دسته بندی برای هر آسیب ایجاد کردند و سپس درمان هایی را که مخصوصا برای هر آسیب خاص است، توسعه دادند. برای این منظور مجموعه ای از وسایل پزشکی تخصصی برای کمک به فرایند ارزیابی و درمان ایجاد شده است. DBC ایرلند علاوه بر استفاده از فرآیند DBC برای توانبخشی ستون فقرات، در درمان آسیب هایی که برای ورزشکاران نیز به وجود می آید تخصص دارد.

DBC در حال حاضر یک شبکه بین المللی فیزیوتراپی با بیش از 140 شیوه در 23 کشور جهان است. DBC ایرلند 12 سال پیش تاسیس شد و از آن زمان به 3 درمانگاه گسترش یافته است.

DBC مخفف (Documentation Based Care) به معنی مراقبت بر اساس مستند سازی است- به عبارت دیگر، درمان ها شواهدی برای اثبات اثربخشی خود داشته، و تنها از درمان مبتنی بر شواهد استفاده شده است.

اطلاعات جمع آوری  شده از پرونده های 200 هزار مورد برای ایجاد پروتکل درمانی DBC استفاده شده است. تحقیقات تیم DBC پیوسته در حال انجام است و به پزشکان اجازه می دهد تا درمان ها را دائما تدوین و اصلاح کنند.

رویکرد اصولی منحصر به فرد

رویکرد DBC به فیزیوتراپی مبتنی بر مستندات دقیق و تجهیزات و متدهای درمانی اصولی منحصر به فرد برای درد کمر و گردن است. در حالی که فیزیوتراپی معمولی اغلب بر کاهش علائم تمرکز می کند، DBC قصد دارد که با ناتوانی های عملکردی ایجاد کننده علائم مواجه شود. هر پرونده بیمار به دقت مستندسازی شده است تا به DBC کمک کند برنامه های درمانی مؤثرتری را گسترش دهد.

درمان های با DBC متعهد به ارائه درمان و توانبخشی است که در تحقیقات علمی مستقر هستند. پس، همانطور که با تحقیقات علمی پشتیبانی می شود، یک روش فعال و بر پایه ورزش برای توانبخشی ناحیه آسیب دیده بکار می رود. برنامه های توانبخشی فعال ثابت کرده اند که امکان آرام شدن درد و بهبودی طولانی مدت را فراهم می کند.

همه بیماران ابتدا به طور جامع توسط فیزیوتراپیست مجرب ارزیابی می شوند. در ارزیابی اولیه ، اندازه گیری های عینی جنبش و قدرت بیمار با استفاده از دستگاه های DBC  انجام می شود تا یک خط پایه از وضعیت بیمار فراهم کند. این اندازه گیری های عینی می تواند به صورت آماری برای تحلیل پیشرفت بیمار مورد استفاده قرار گیرد.

توانایی مانیتورینگ پیشرفت بیمار با شواهد، یکی از روش هایی است که DBC به شما ارائه می دهد که در سایر روش ها تکرار نمی شود.

فیزیوتراپیست پس از آن یک برنامه توانبخشی را با توجه به شرایط/ آسیب بیمار آماده می کند. با استفاده از ابزارهای توانبخشی طراحی شده DBC می توان بخشی خاصی از بدن را در شیوه ای کنترل شده و بدون درد بصورت مجزا درمان کرد.

DBC چگونه درمان مبتنی بر شواهد را ارائه می دهد؟

توانبخشی عملکردی DBC در حالت پایه شامل اندازه گیری سیستماتیک عملکرد فیزیکی و عوامل روانشناختی است که فرایند درمان را هدایت می کنند. ارزیابی های اولیه مشخصات فیزیکی،روانی- اجتماعی بیمار را مشخص کرده و سطح پارامترهای اولیه را تعیین می کند که این پارامترها بعدها به عنوان شاخص پیشرفت نظارت می شوند. این مشخصات در طراحی برنامه درمان فردی و جزئی از عوامل پیش بینی روند درمان محسوب می شوند. آزمایشاتی برای اندازه گیری محدوده حرکت، استقامت، پرسش هایی راجع به میزان درد، عملکرد بدنی و حالت روانی مناسب بیمار به طور دوره ای در طول درمان توانبخشی تکرار می شوند. اینکار امکان ایجاد و طراحی یک روش درمانی منحصر به فرد برای بیمار و ثبت بازخورد بیمار برای بهبود ظرفیت فیزیکی و روانی او ایجاد می کند.

برنامه های توانبخشی عملی DBC با هدف:

• بازگردانی محدوده حرکت
• بازیابی هماهنگی عضلات و کنترل حرکت
• بهبود استقامت عضلانی
• بهبود شرایط عمومی
• بازآموزی تفاوت بین بارگذاری فیزیکی طبیعی و درد به بیمار
• کاهش ترس و رفتارهای اجتناب ناپذیر
• مقابله با موانع روانی / اجتماعی / شغلی برای بازگشت به کار

برنامه درمان فردی شامل تمرینات خاص بهمراه حمایت شناختی-رفتاری است. تمرینات به تدریج پیشرفت می کنند و تحت نظارت دقیق کارکنان آموزش دیده انجام می شوند.

پشتیبانی شناختی-رفتاری شامل آموزش فردی و “یادگیری با انجام” است. در انتهای برنامه، یک برنامه تمرین خانگی برای حفظ نتایج ارائه می شود.

معمولا هر جلسه درمانی DBC به طور میانگین 60 دقیقه بوده و درمان دو بار در هفته انجام می شود.

در طی برنامه درمان، جلسات ارزیابی 90 دقیقه ای برای ارزیابی وضعیت اولیه بیمار، پیشرفت و یا نتایج صورت می پذیرد. نظارت بر نتایج، اطلاعات مربوط به پیشرفت و نتیجه درمان را فراهم کرده و اجازه پیگیری طولانی مدت را می دهد.

سیستم تضمین کیفیت بالینی ویژه DBC شامل پشتیبانی بالینی مداوم، کارگاه آموزشی و تجزیه و تحلیل اطلاعات بیمار می باشد. گزارش اطمینان کیفیت دو بار در سال بر اساس اطلاعات بیمار تولید می شود. این گزارش ها به تایید اثربخشی درمان در سطح محلی کمک می کنند. همه این نتایج به یک برنامه درمانی منجر می شود که به شدت بر اساس اصول EBM است:

مفهوم درمان DBC بر اساس دانش حاصل از تحقیقات علمی است. اعتبار سنجش و اثربخشی درمان ها در مطالعات مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج آزمایش و درمان بر روی ده ها هزار بیمار درمان شده، در بانک اطلاعات DBC برای توسعه برنامه های درمانی نگه داری می شود. نتایج درمان هنگامی که روش درمان به درستی اعمال می شود، خوب است.

امکان بازسازی روش های درمانی در شرایط متفاوت در نتیجه آموزش پرسنل و مستند سازی دقیق درمان های انجام شده روی بیماران فراهم شده است.

برنامه های درمان فردی براساس اندازه گیری های اولیه برنامه ریزی شده و تنظیمات و نیازهای فردی بیماران را مورد توجه قرار می دهند.

فرآیند QA نظارت بر نتایج بالینی درمان که در سطح محلی بدست می آید را امکان پذیر می سازد.

مفهوم درمان DBC – اصول کلی

مفهوم درمان DBC شامل ترکیبی از پروتکل های ارزیابی DBC، درمان و نظارت بر نتایج می باشد. پروتکل ها تمامی مراحل اصلی فرآیند درمان را پوشش می دهند و شامل روش های یکسان برای ارزیابی اولیه بیمار، روش های برای طراحی برنامه ی فردی، روش های نظارت بر پیشرفت و نتایج درمان هستند و  همچنین دستورالعمل هایی که به بیماران برای حفظ نتایج در فاز توانبخشی کمک می کند را ارائه می دهند.

ارزیابی اولیه

معاینه بالینی استاندارد شده

معاینه بالینی اساس برنامه ریزی برنامه های درمانی فردی را شکل داده و دارای یک مرحله غربالگری مهم برای تشخیص شرایط احتمالی مشکل ساز برای درمان فعال است. معاینه بالینی استاندارد DBC، شامل مواردی است که ثابت شده برای کمر، گردن و شانه ی بیماران اهمیت اساسی دارند.

پرسشنامه ها

ارزیابی شامل پرسشنامه هایی است که سابقه کامل بیمار و وضعیت فعلی کمر، گردن یا شانه را مشخص می کند. پرسشنامه ها همچنین توصیف جامعی از وضعیت عملکردی و روانی-اجتماعی، سلامت عمومی و شرایط کاری فرد را فراهم می آورند.

سابقه پزشکی

این ماژول پرسشنامه اطلاعاتی در مورد تکرار و مدت زمان درد، شروع درد و طول مدت غیبت از کار را جمع آوری می کند. اطلاعات پس زمینه پزشکی برای پیش بینی مدت زمان برنامه درمان استفاده می شود.

شدت درد، طول درد و امتداد درد و شدت درد با استفاده از یک ابزار 100 میلیمتری مقیاس بصری آنالوگ (VAS) اندازه گیری می شود. شدت امتداد و تکرار درد نشان دهنده شدت بیماری است.

این ماژول های پرسشنامه روی پیش بینی مدت زمان درمان، سطح اولیه تمرینات ورزشی DBC و پیشرفت بار تأثیر می گذارد.

پرسشنامه روانشناسی

“پرسشنامه رفتاری اجتناب از ترس”، اعتقادات بیمار نسبت به رابطه بین فعالیت بدنی (از جمله کار) و درد را ارزیابی می کند. مقیاس “افسردگی مختصر ریمون” برای نمایش علائم افسردگی و ” بهبود کنترل لوکاس” نگرش بیمار نسبت به درمان را می سنجد. معمولا، نتایج حاصل از ماژول های روانی مطلوب هستند، و درمانگر می تواند بر حمایت شناختی و رفتاری تمرکز کند. در صورت نیاز بیمار، یک واحد روانشناسی می تواند به برنامه ی درمان فرد اضافه شود.

شاخص اختلال فیزیکی

شاخص های اختلال فیزیکی برای ارزیابی سطح تجربه ی شخصی آسیب های فیزیکی و ناتوانی استفاده می شوند. شاخص اختلال شانه بر اساس مقیاس درونی شانه ی جراحان آرنج آمریکایی (ASES) بررسی می شود.

شرح شغل، وضعیت کار

میزان بار فیزیکی و عوامل روانی در محل کار ثبت می شوند. شرایط مرتبط با کار می توانند در برنامه ریزی برنامه درمان فردی و همچنین در انتخاب روشی که بیمار را برای ادامه کار حمایت کند، مورد توجه قرار گیرند.

فعالیت بدنی

فعالیت بدنی با امتیاز متابولیک مکمل وظیفه (MET) اندازه گیری می شود.

میزان فشار با مقیاس بصری آنالوگ (VAS)

فشار درونی با ابزار مقیاس 100 میلیمتری آنالوگ بصری اندازه گیری می شود.

اهداف شخصی

اهداف شخصی بیمار و انتظارات وی از بهبود با درمان DBC نیز مشخص می شود. تشخیص سطح انتظارات واقع گرایانه ی بیمار حائز اهمیت است. اگر انتظارات غیر واقعی باشد، مشکلی که ایجاد می شود این است که علی رغم رسیدن به نتایج مطلوب با توجه به شرایط اولیه بیمار، بیمار راضی نخواهد شد.

الگوی اختلال

بر اساس سابقه پزشکی و معاینه بالینی بیمار، پزشک طب فیزیکی الگوی اختلال فردی را شناسایی می کند.

نتایج تصویربرداری و آزمایشگاهی نیز گاهی اوقات می توانند اطلاعات مکمل مفیدی ارائه دهند. با استفاده از نتایج به دست آمده از DBC می توان بهترین روش درمانی در دسترس را برای هر نوع اختلال انتخاب کرد.

دامنه حرکت

محدوده حرکت (ROM) را می توان در هر دستگاه توانبخشی DBC اندازه گیری کرد. اندازه گیری های ROM نشان دهنده شدت وضعیت بیماری بوده و در برنامه ریزی درمان مهم هستند.

خستگی و فعالیت EMG در عضلات پایین کمر

مانیتور عضله DBC می تواند برای اندازه گیری “خستگی عضلانی” در طول تمرین با دستگاه DBC کمر انجام شود. وجود فلکشن ریلکسیشن (که اغلب در بیماران مبتلا به کمردرد وجود دارد) را نیز می توان تشخیص داد. مانیتور عضلانی DBC اطلاعات قابل اطمینانی در مورد پیشرفت حاصل شده در طول درمان و پس از درمان فراهم کرده و بازخورد ارزشمندی برای برنامه ریزی برنامه های درمان فردی است.

استحکام ایزومتریک

آزمایش سیستم ایزومتریک مناسب روش های درمانی کمر و شانه است.

برای مطالب بیشتر به سایت آسود کلینیک مراجعه کنید.

منبع سایت

درمان آرتروز با سلول بنیادی

استفاده از سلول های بنیادی برای درمان بیماری ها قسمتی از پزشکی نوین و‌ پیشرو تحت عنوان پزشکی بازساختی (regenerative medicine) است. سلول های بنیادی، سلول هایی پایه ای در بدن انسان هستند که تحت شرایطی قابلیت تبدیل به سلول های اختصاصی مثل سلول غضروف، سلول ماهیچه قلب و غیره دارند. در این نوع درمان با بکارگیری این سلول های بنیادی قسمت های آسیب دیده ارگان های بدن ترمیم می شوند. سال های نه چندان پیش از این، رسیدن به این نقطه از توانایی درمان به منزله آرزو در علم پزشکی بوده است. بعنوان مثال در درمان آرتروز با سلول بنیادی ، با استفاده از سلول های مزانشیمال (نوعی از سلول های بنیادی با قابلیت غضروف سازی) غضروف آسیب دیده مفصل دچار تخریب در اثر آرتروز ترمیم و‌ بازسازی خواهد شد. این سلول ها در برخی قسمت های بدن یافت می شوند که مغز استخوان سرشار از این سلول ها می باشد. این روش کاملا با PRP که از پلاکت های خون جهت تحریک روند بازسازی استفاده می شود متفاوت است و درمانی پیشروتر و با تکنولوژی بالاتر است.

سن مناسب جهت سلول درمانی بین ۱۸ تا ۶۵ سال است که فرایند استخوان سازی فعال می باشد و هرچه سن کمتر باشد پاسخدهی بهتر خواهد بود زیرا سلول ها جوانتر بوده و قدرت تکثیر و بازسازی بیشتری دارند.
روش کار در درمان آرتروز با سلول بنیادی به این صورت است که مقداری سلول بنیادی غضروف ساز از مغز استخوان فرد دچار آرتروز استخراج می شود و سپس تحویل لابراتوار کشت سلول که ازمایشگاهی بسیار مجهز و‌ تحت شرایط کنترل شده و‌ استریل است، داده می شود. در آزمایشگاه سلول ها کشت داده می شوند و بعد از چند هفته تکثیر و‌ رسیدن به تعداد مشخصی از طریق یک تزریق داخل مفصلی وارد مفصل می شوند. سلول های وارد شده شروع به ترمیم قسمت های آسیب دیده غضروف می کنند و‌پس از مدتی، ترمیم غضروف اتفاق می افتد که این باعث بهبود وضعیت غضروف به لحاظ قوام و ضخامت شده و‌ نهایتا باعث کاهش درد و افزایش عملکرد بیمار می شود. معمولا بهبودی بعد از حدود شش ماه حاصل می شود.
لازم به ذکر است این روش در موارد آرتروز خفیف یا متوسط موثر بوده و اثرات مثبت آن برای سال ها باقی می ماند ولی در موارد شدید آرتروز تاثیر چندانی ندارد. شایان ذکر است که اصلاح سبک زندگی همچون کاهش وزن، اجتناب از حرکات فیزیکی سنگین و انجام ورزش های تقویتی عضلات چهار سر ران همچنان جزو ارکان مهم درمان آرتروز بوده و رعایت مسایل فوق کمک شایانی در دوام سلامت غضروف بازسازی شده خواهد داشت.

منبع سایت

برای مقالات بیشتر ازسایت  دکتر اسکویی دبدن فرمایید.

گودی کمر یا لوردوز، علل، علائم و درمان

ستون فقرات در گردن، بالا و پایین کمر کمی انحنا دارد. این منحنی ها که به ستون فقرات شکلی S مانند می دهند، لوردوز (گردن و پایین کمر) و کایفوز (بالای کمر) نامیده می شود. لوردوز و کایفوز در موارد زیر به بدن شما کمک می کنند:

• جذب شوک
• حمایت از وزن سر
• تنظیم و تراز کردن سر روی لگن
• تثبیت و حفظ ساختار ستون فقرات
• حرکت و انعطاف پذیری برای خم شدن

لوردوز به منحنی عادی و طبیعی ستون فقرات شما اشاره می کند. اما اگر منحنی کمر بیش از حد به سمت داخل خمیده شده باشد، در واقع تعقر بیش از حدی در پایین کمر ایجاد شده باشد، لوردوز یا گودی کمر نامیده می شود. لوردوز می تواند بر پایین کمر و گردن شما تأثیر بگذارد. لوردوز می تواند فشار بیش از حد بر ستون فقرات ایجاد کند که باعث درد و ناراحتی می شود. اگر لوردوز شدید باشد و بدون درمان رها شود می تواند توانایی راه رفتن فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

درمان لوردوز به این که انحراف منحنی تا چه حد جدی است و همچنین دلیل ایجاد لوردوز بستگی دارد. اگر در زمان خم شدن به جلو منحنی کمر شما خود به خود در حالت عادی قرار می گیرد این مسئله مشکل پزشکی خاصی تلقی نمی شود و شما احتمالا می توانید وضعیت خود را با فیزیوتراپی و تمرینات روزانه مدیریت کنید.

اما اگر انحنا در زمان خم شدن هم در همان وضعیت باقی بماند، باید به پزشک مراجعه کنید.

علل شایع لوردوز

لوردوز می تواند در تمام سنین رخ دهد. شرایط و عوامل خاصی می تواند خطر ابتلا به لوردوز را افزایش دهد. این عوامل شامل:

سرخوردگی مهره ها (Spondylolisthesis): سرخوردگی مهره ها یک وضعیت ستون فقرات است که در آن یکی از مهره های قسمت پایینی ستون فقرات روی مهره ی زیرینش لیز می خورد. سرخوردگی مهره ها معمولا با روش های درمانی یا جراحی درمان می شود.

آکندروپلازی (Achondroplasia): آکندروپلازی یکی از رایج ترین انواع کوتاه قامتی است.

پوکی استخوان (Osteoporosis): پوکی استخوان یک بیماری استخوانی است که باعث کاهش تراکم استخوان می شود که خطر شکستگی را افزایش می دهد.

استئوسارکوما (Osteosarcoma): استئوسارکوما یک سرطان استخوانی است که به طور معمول در استخوان ران یا درشت نی در نزدیکی زانو یا استخوان بازو در نزدیکی شانه رشد می کند.

چاقی (Obesity): چاقی یک بیماری همه گیر در جهان است. چاقی باعث می شود افراد در معرض خطر بیشتری برای بیماری های جدی مانند دیابت نوع 2، بیماری های قلبی و سرطان قرار گیرند.

انواع لوردوز چیست؟

لوردوز در پایین کمر

لوردوز در قسمت پایین ستون فقرات کمری، شایع ترین نوع لوردوز است. ساده ترین راه برای بررسی این شرایط این است که روی یک سطح صاف به پشت دراز بکشید. شما باید بتوانید دست خود از قسمت پایین خود عبور دهید و تقریبا کل فضای خالی در این حرکت پر می شود.

شخصی که دچار لوردوز است در این حالت فاصله ای بین کمر خود و سطح دارد. اگر فرد دچار انحنای زیاد باشد در زمان ایستادن یک قوس C مانند در پایین کمرش دیده می شود. و از دیدگاه کناری، شکم و باسن این افراد حالت بیرون زدگی داند.

لوردوز گردن

در ستون فقرات سالم، گردن شما باید مانند C بسیار عریض باشد، در حالی که انحنا به سمت پشت گردن است. لوردوز گردن زمانی رخ می دهد که ستون فقرات شما در ناحیه گردن انحنای غیرطبیعی داشته باشد.

انحنای غیرطبیعی می تواند به این معنی باشد که:

• انحنای بیش از حد وجود دارد.
• جهت انحنا در جهت اشتباه قرار دارد، به این حالت لوردوز گردن برعکس گفته می شود.
• منحنی به سمت راست حرکت کرده است.
• منحنی به سمت چپ حرکت کرده است.

علائم لوردوز چیست؟

شایع ترین علامت لوردوز درد عضلانی است. هنگامی که انحنای ستون فقرات شما غیر طبیعی باشد، عضلات شما در جهات مختلف کشیده می شوند و سبب می شود که دچار گرفتگی یا اسپاسم شوند. اگر دچار لوردوز گردن هستنید ممکن است این درد به گردن، شانه ها و قسمت بالای کمر شما گسترش یابد. شما همچنین ممکن است در گردن یا کمر خود محدودیت حرکت احساس کنید.

همانطور که در بالا هم مطرح شد، شما می توانید لوردوز را با خوابیدن روی یک سطح صاف و عبور دست خود از زیر کمر یا گردن بررسی کنید. اگر فضای زیادی وجود دارد و یا اگر به راحتی دست خود را عبور می دهید احتمالا دچار لوردوز هستید.

در صورتی که علائم دیگری را تجربه می کنید، به پزشک مراجعه کنید، مثلا:

• بی حسی
• مور مور
• درد شک الکتریکی
• کنترل ضعیف مثانه
• ضعف
• مشکل در حفظ کنترل عضلانی

این ها ممکن است علائم یک وضعیت جدی تر مانند گیرافتادگی عصبی باشند.

لوردوز در کودکان

اغلب لوردوز در دوران کودکی بدون علت به وجود می آید. این حالت لوردوز نوجوان خوش خیم نامیده می شود. لوردوز نوجوانان زمانی اتفاق می افتد که عضلات اطراف لگن فرزند شما ضعیف و یا کشیده می شوند. لوردوز نوجوانان معمولا در طی رشد فرد تصحیح می شود.

لوردوز همچنین می تواند نشانه ای از دررفتگی لگن باشد، به خصوص اگر فرزند شما دچار تصادف با اتومبیل شده و یا از جایی افتاده باشد.

سایر شرایطی که می تواند در کودکان لوردوز ایجاد کند معمولا به سیستم عصبی و مشکلات عضلانی ارتباط دارد. این شرایط نادر هستند و عبارتند از:

• فلج مغزی
• مهره شکاف (myelomeningocele)، یک بیماری ارثی است که در آن طناب نخاعی در یک شکاف در بین استخوان های کمر گیر می افتد.
• دیستروفی عضلانی، یک گروه از اختلالات ارثی است که باعث ضعف عضلانی می شوند.
• آتروفی عضلانی ستون فقرات، یک بیماری ارثی است که سبب حرکت غیر ارادی می شود.
• آرتروگریپوزیسarthrogryposis))، یک مشکل مادزادی است که در آن که مفاصل نمی توانند به اندازه طبیعی حرکت کنند.

لوردوز در زنان باردار

بسیاری از زنان باردار دردکمر را تجربه می کنند و نشانه هایی از لوردوز، بیرون زدگی شکم و باسن را نشان می دهند. اما تحقیقات نشان می دهد که لوردوز در دوران بارداری، در واقع تغییرات ستون فقرات شماست چرا که ستون فقرات مجبور است مرکز ثقل خود را تنظیم کند.

به طور کلی درد کمر ممکن است به علت تغییر جریان خون در بدن شما باشد، و درد به احتمال زیاد پس از زایمان از بین می رود.

لوردوز چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک به سابقه پزشکی شما نگاهی می اندازد، معاینه فیزیکی انجام می دهد، و در مورد علائم دیگر برای کمک به تعیین اینکه آیا شما لوردوز دارید، سوالاتی می پرسد. در طول معاینه فیزیکی، پزشک از شما می خواهد که به جلو و بغل خم شوید. پزشک بررسی می کنند که:

• آیا منحنی انعطاف پذیر است یا خیر
• محدوده حرکت شما
• آیا ستون فقرات شما تنظیم شود
• آیا اختلالاتی وجود دارد

پزشک همچنین ممکن است سوالاتی از قبیل:

• چه زمان متوجه انحنای بیش از حد در کمر خود شدید؟
• آیا انحنا بدتر شده است؟
• آیا منحنی تغییر شکل می دهد؟
• کجا احساس درد میکنید؟

پس از تشخیص علل احتمالی، پزشک آزمایش هایی از جمله اشعه X ستون فقرات را انجام خواهد داد تا زاویه منحنی لوردوتیک شما را چک کند. پزشک شما بر اساس زاویه انحنا و سایر عوامل مانند قد، سن و وزن بدن شما وجود لوردوز را تشخیص خواهد داد.

نحوه درمان گودی کمر

اکثر افراد مبتلا به لوردوز نیاز به درمان پزشکی ندارند، مگر اینکه مورد شدید باشد. درمان لوردوز بستگی به شدت انحنا و وجود علائم دیگر دارد.

گزینه های درمان عبارتند از:

• دارو، برای کاهش درد و تورم
• ورزشهای تقویتی روزانه برای تقویت عضلات و دامنه حرکات
• کاهش وزن، برای کمک به وضعیت بدن
• بریس ها، در کودکان و نوجوانان
• جراحی، در موارد شدید با نگرانی های دستگاه عصبی
• مکمل های غذایی مانند ویتامین D

چشم انداز لوردوز چیست؟

در اکثر افراد، لوردوز باعث مشکلات قابل توجهی در سلامت انسان نمی شود. اما حفظ سلامت ستون فقرات سالم مهم است زیرا ستون فقرات مسئولیت زیادی در تحرک و انعطاف پذیری ما را بر عهده دارد. عدم درمان لوردوز می تواند منجر به ناراحتی در دراز مدت و افزایش خطر مشکلاتی شود در:

• ستون فقرات
• کمربند لگن
• پاها
• اعضای داخلی

منبع سایت

برای مقالات بیشتر به سایت دکتر اسکویی سر بزنید.